Het komt niet vaak voor dat iemand precies het moment kan aangeven waarop zijn leven naar de klote ging. Maar ik ben één van de gelukkigen, het was op 5 april om 19:23:17. De oorzaak: twee ogen. Hij woont bij jou in de buurt, in een keurig huis met een nette tuin. Hij doet zijn boodschappen bij dezelfde supermarkt als jij, en als hij per ongeluk tegen je aanbotst, verontschuldigt hij zich beleefd. Hij zegt altijd vriendelijk gedag. Doodnormaal dus. Wat je niet weet, is dat hij een geheime kelder onder zijn huis heeft gebouwd. Dat de boodschappen die in zijn kar liggen niet voor hem zijn, maar voor de vrouw die hij daar gevangen houdt. En dat zij niet de eerste is die een gruwelijk lot wacht. Zo gaat het al jaren, en hij vindt het doodnormaal. Tot hij die ene vrouw ontmoet die alles verandert… 'Hoe een lezer te manipuleren? Door een seriemoordenaar zijn eigen verhaal te laten vertellen (ik-vorm). De lezer gaat allengs sympathieke gevoelens voor hem koesteren, dat is de kracht van dit debuut van de Engelse auteur.'- NBD Biblion